
جزئیات اتصال دیوارهای جداکننده به سازه یکی از مهمترین مراحل در ساخت و ساز است که تأثیر مستقیمی بر عملکرد دیوار و ایمنی کلی ساختمان دارد. رعایت اصول و استفاده از روشهای مناسب برای اتصال این دیوارها میتواند از مشکلاتی مانند ترکخوردگی یا ریزش دیوار جلوگیری کند. در این مقاله، به بررسی کامل اصول، روشها و نکات اجرایی مرتبط با اتصال دیوارهای جداکننده به سازه پرداخته میشود.
۱. اهمیت اتصال صحیح دیوارهای جداکننده
اتصال مناسب دیوارهای جداکننده به سازه از جنبههای زیر اهمیت دارد:
- ایمنی در برابر زلزله: جلوگیری از ریزش یا جابهجایی دیوار در هنگام زلزله.
- جلوگیری از ترکخوردگی: کاهش ترکهای ناشی از انقباض یا نشست سازه.
- عایقبندی بهتر: جلوگیری از ایجاد درزهایی که میتوانند عملکرد عایقهای حرارتی و صوتی را کاهش دهند.
۲. اصول کلی اتصال دیوارهای جداکننده
برای اطمینان از اتصال مناسب، رعایت اصول زیر ضروری است:
- انعطافپذیری: دیوار باید بتواند تغییرات حرارتی و نشستهای جزئی سازه را تحمل کند.
- ثبات: اتصال باید از جابهجایی و لرزش دیوار جلوگیری کند.
- ایمنی: مواد و روشهای مورد استفاده باید ایمنی دیوار را تضمین کنند.
۳. روشهای اتصال دیوارهای جداکننده به سازه
۳.۱ اتصال به کف
- روش اجرایی:
- در کفسازی، قبل از شروع دیوارچینی، باید پروفیل یا نوارهای اتصال (مانند پلیتها یا نبشیها) نصب شوند.
- استفاده از ملات مناسب برای چسبندگی بهتر.
- نکته اجرایی:
- کف باید کاملاً تراز و صاف باشد.
- از استفاده از ملات زیاد در زیر دیوار خودداری شود تا نشستهای ناخواسته کاهش یابد.
۳.۲ اتصال به سقف
- روش اجرایی:
- استفاده از نبشیها یا ناودانیهای فلزی که به سقف پیچ یا جوش داده میشوند.
- نصب نوارهای انعطافپذیر در صورت وجود تغییرات حرارتی.
- نکته اجرایی:
- فاصله بین دیوار و سقف باید با مواد مناسب مانند فومهای پلییورتان یا ملات پر شود.
۳.۳ اتصال به دیوارهای جانبی
- روش اجرایی:
- نصب میلگردهای انتظار از دیوارهای جانبی.
- استفاده از تسمههای فلزی برای اتصال دیوار به دیوارهای موجود.
- نکته اجرایی:
- درز انقطاع بین دیوارها رعایت شود.
- از ملاتهای با کیفیت بالا استفاده شود.
۳.۴ اتصال به ستونها
- روش اجرایی:
- استفاده از بستهای فلزی یا گالوانیزه برای اتصال دیوار به ستون.
- اجرای شیارهای مخصوص روی ستون و قرار دادن لبههای دیوار در داخل آن.
- نکته اجرایی:
- پوشش ضد زنگ برای بستها استفاده شود.
- از پیچها یا جوشهای مناسب برای تثبیت اتصال استفاده گردد.
۴. نکات اجرایی مهم
- درز انقطاع:
- برای جلوگیری از ترکخوردگی در اثر انبساط و انقباض، درز انقطاع مناسب باید اجرا شود.
- مواد مورد استفاده:
- انتخاب ملات یا چسب مناسب با توجه به نوع دیوار (مانند گچ، بتن سبک یا کناف).
- ضوابط آییننامهای:
- رعایت مقررات ملی ساختمان (مبحث ۹ و مبحث ۱۱) برای اتصالات دیوارها.
- استفاده از عایق:
- در محل اتصال دیوار به سقف یا کف، استفاده از نوارهای عایق صوتی و حرارتی برای بهبود عملکرد دیوار توصیه میشود.
- تقویت محل اتصال:
- استفاده از میلگرد یا پروفیلهای تقویتی در دیوارهای بلند برای جلوگیری از تغییر شکل یا آسیب.
- توجه به نوع دیوار:
- برای دیوارهای سبک مانند کناف یا دیوارهای گچی، از اتصالاتی با انعطافپذیری بالا استفاده شود.
۵. مشکلات رایج در اتصال دیوارهای جداکننده
- ترکخوردگی در محل اتصال: به دلیل استفاده از ملات نامناسب یا عدم رعایت درز انقطاع.
- ریزش دیوار در زلزله: ناشی از نبود بستهای مناسب.
- نشتی هوا یا صدا: به دلیل پر نشدن مناسب درزها.
- عدم تراز بودن: در مواردی که کف یا سقف تراز نباشد، اتصال دیوارها به درستی انجام نمیگیرد.
- فرسایش اتصالات فلزی: در اثر رطوبت یا عدم استفاده از پوششهای محافظ.
۶. روشهای مدرن اتصال دیوارهای جداکننده
- استفاده از چسبهای ساختمانی:
- چسبهای پلیمری جایگزین مناسبی برای ملات در اتصال دیوارهای سبک هستند.
- پروفیلهای پیشساخته:
- استفاده از پروفیلهای فلزی یا PVC که امکان نصب سریع و دقیق را فراهم میکنند.
- اتصالات مکانیکی:
- استفاده از پیچ و مهرههای خاص برای دیوارهای پیشساخته یا ماژولار.
- سیستمهای انعطافپذیر:
- طراحی سیستمهایی که به دیوار اجازه حرکت جزئی در اثر تغییرات سازهای را میدهند.
۷. جمعبندی
جزئیات اتصال دیوارهای جداکننده به سازه، نقش کلیدی در ایمنی، دوام و عملکرد سازه دارد. رعایت اصول اجرایی، استفاده از مواد با کیفیت، و توجه به ضوابط آییننامهای از مواردی است که میتواند اجرای این دیوارها را بهینه کند. همچنین استفاده از روشها و مواد مدرن میتواند سرعت و کیفیت اجرای اتصالات را افزایش دهد.
در صورت تمایل به دریافت اطلاعات بیشتر، به “کانال مهندسین عمران” بپیوندید.
مطالب پیشنهادی: